Aankomst van bestemming bereikt

Yay, ik ben veilig aangekomen op de plaats van bestemming. Ik zit in een hotel in Bangalore!
Dit is het begin van mijn reis en daarmee van mijn blog.
Ik zal al vast sorry zeggen voor alle lange verslagen die ik hier zal gaan typen. Als je geen zin hebt om alles door te gaan lezen, logisch, want stiekem typ ik dit allemaal voor mezelf. Zodat ik straks wanneer ik weer thuis ben, of over 10 jaar, zelf ook nog weet wat en hoe precies. Maar natuurlijk mogen jullie alles lezen en volgen. Daarom dat ik mijn reisdagboek online met jullie deel! Tot over 3,5 maand allemaal!

09 oktober 2014
Dag 1: Ik vertrek

De wekker ging vandaag om half 6, want we moesten op tijd op het vliegveld in Brussel zijn. Nu ben ik niet zo goed in vroeg opstaan, dus iets voor 6 stapte ik mijn bed uit. Plan was om om half 7 aan te rijden richting Brussel. Natuurlijk moest ik alles nog 10x controleren, waardoor ook dit verschoof naar 10 voor 7. Maar ik hoefde pas om 10:10 te vliegen, dus geen probleem dacht ik. Maar toen was het toch in een keer wel heel druk op de weg. De ene file na de andere. Zou ik wel op tijd komen. Ik moest 1 uur voor vertrektijd me gemeld hebben. Gelukkig had ik me de dag van te voren (met heel wat moeite) online ingecheckt, dus dit scheelde al weer iets in zorgen.

Uiteindelijk waren we om 08:50 in Brussel op het vliegveld. Snel zoeken waar ik mijn bagage moest inchecken. Omdat ik wat later was, mocht ik zo doorlopen en kon ik alles meteen inchecken. Ik had nog 10 min voordat ze gingen boarden. Na nog snel wat gegeten en gedronken te hebben, ben ik maar door de paspoortcontrole gegaan. Toen moest ik wachten bij de douane. Ik was wel wat laat en er stond een hele rij. Dus ik schoot gelijk weer in de stress. Maar toen werd omgeroepen dat mijn vliegtuig vertraging had; gelukkig, ik hoefde niet zo erg te haasten. Maar natuurlijk stond ik weer in de verkeerde rij waar het heel lang duurde, want ik stond in de rij waar ook 'de crue' in moest checken, en die gingen voor. Dus toen ik een kwartier stil stond en er geen beweging meer was in de rij, kwam de stress toch weer terug. Want ik had geen idee hoeveel vertraging mijn vliegtuig had, dus de bedoeling was toch wel dat ik zo snel mogelijk bij de gate aan zou komen. Gelukkig ging alles verder goed bij de douane en mocht ik zo doorlopen.
Toen op zoek naar de Gate. Dit stond allemaal netjes aangegeven en toen ik het eenmaal gevonden had, waren ze nog niet eens begonnen met boarden. Alle stress voor niks. Ik mocht achter in de rij aansluiten en uiteindelijk mocht ik het vliegtuig instappen.
Het was een groot vliegtuig, met mijn eigen tv-schermpje waar je vanalles mee kon doen: films kijken, spelletjes spelen, muziek luisteren etc. Dus dat moest goed komen. Ik zat ook nog eens langs een raampje, dus met af en toe daaruit staren moest ik mijn tijd wel doorkomen. En anders had ik altijd mijn iPad nog. Helaas zat er wel een Indiër langs mij die dacht dat ie zich overal mee moest bemoeien; hier had ik niet zo veel behoefte aan, maar hij bedoelde het goed.

8 uur en 10 minuten vliegen is toch wel lang; na 2 uur was ik het al beu. En dan moest ik ook nog overstappen in Mumbai en nog een stukje verder vliegen. Niet vergeten hier mijn bagage van de band te halen en weer op een andere band te gooien, want anders kom ik zonder bagage aan in Bangalore en dat lijkt met toch niet zo handig. Maar ik had zo'n 4 uur wachttijd, dus tijd genoeg.

Maar Mumbai is een groot vliegtuig. Het zijn er zelfs 2! Dus nadat ik aan 10 verschillende mensen gevraagd had wat nu de bedoeling was (ik moet nog even aan het engels hier wennen, beetje apart accent), moest mijn handbagage nog eens door zo'n onderzoeksding. Daarna mocht ik mijn ruimbagage weer inleveren bij een bali. En toen mocht ik nog eens door de douane; en ook dit keer ging dat allemaal goed. Dus toen stond ik eindelijk weer klaar voor de volgende vlucht, dacht ik. Maar wat bleek, voor de binnenlandse vluchten moest je naar een ander vliegveld. Dus ik moest eerst nog met een bus. En natuurlijk moest ik hier ook weer 3 kwartier op wachten. Toen ik uiteindelijk met de bus op het andere vliegveld was, moest ik alweer door de douane en daarna waren ze er eindelijk zeker van dat ik geen gevaarlijke dingen bij had. Toen was het nog 1,5 uur bij de gate wachten tot ik aan bord mocht. En weer werd ik in overvolle bus gestopt en naar het vliegtuig gereden.

Van de vlucht van Mumbai naar Bangalore weet ik niet meer zo veel. Ik heb eigenlijk de hele reis geslapen. Ik was ook wel echt moe! Werd halverwege nog wakker gemaakt voor een ontbijtje, maar ook dit was weer niet te eten en dit heb ik dan ook weer vriendelijk laten staan.

Eenmaal geland in Bangalore was het weer wachten op mijn bagage. Ik hoopte dat ik het allemaal goed gedaan had in Mumbai en dat mijn bagage ook gewoon met mij mee was gevlogen. En ja hoor, na 10 koffers voorbij te hebben zien gaan, lag daar mijn koffer. Gelukkig maar!
Mijn volgende hoop was dat er inderdaad iemand van shoestring stond om mij op te halen en naar het hotel te brengen. En ook dat was helemaal gelukt. Toen ik het vliegveld uitstapte stond daar heel groot mijn naam op een bordje. Dus mocht ik mee naar het hotel. Maar wat rijden ze hier lomp zeg. Zozo rijden ze aan de verkeerde kant van de weg (als ze al aan een kant van de weg rijden, want het midden van de weg vinden ze hier eigenlijk ook wel prima). En links of rechts inhalen, geen probleem, gewoon zigzaggend erdoor heen. En ook al is het een 3-baansweg, je gaat toch niet op maar 1 baan rijden, nee je pakt er gewoon 2 tegelijk. En je toeter is heel belangrijk, want zonder kom je nergens. Die wordt om de minuut toch wel echt gebruikt (dit nu typend in het hotel hoor je ook om de minuut weer getoeter van auto's). En druk dat het is, gewoon al om 5 uur 's ochtends. Auto's, rishjas en hele groepen mensen overal. Ben benieuwd hoe dat overdag is, zou het dan nog drukker zijn?

Na een hele autorit, waar ik helaas nog niet veel gezien heb van India aangezien het donker was, kwamen we aan bij het hotel. Ik wist echt niet waar ik nu weer beland was. Er lagen allemaal mensen te slapen voor het hotel, de lobby was pikkendonker en het zag er allemaal niet zo uitnodigend uit. Maar ik volgde mijn gids en deze bracht me naar binnen. Inmiddels was het hier half 6 's ochtends (2 uur 's nachts Nederlandse tijd) en was ik toch eigenlijk wel moe; want ook al had ik geslapen in het laatste vliegtuig, dat uurtje had niet heel veel uitgemaakt. Dus nadat ik ingecheckt was, werd ik meteen naar een kamer gebracht. Toen we uit de lift stapte en ik eens goed om me heen keek, was ik eigenlijk wel verrast. Nu zag het hotel er eigenlijk een stuk beter en luxer uit. Ook mijn kamer was een mooie nette en grote kamer. Nu heb ik nog een kamer alleen, maar wanneer ik met de groep ga reizen ga ik hem delen met iemand.

Ik was blij dat ik er was. Het enige wat ik wilde doen was slapen. Dit ging alleen nog niet zo goed na al die indrukken en die lange vermoeiende dag. Maar het bed lag heerlijk, ondanks dat het vrij hard was. En voor de warmte hing er zo'n coole ventilator die je eigenlijk alleen nog in van die oude films ziet, maar hij werkte wel en gaf een fris briesje af. En na iedereen thuis (nou ja, niet iedereen, maar de belangrijkste mensen) te laten weten dat ik aangekomen was, kon ik lekker in bed gaan liggen met mijn koe (jaja een echte heilige knuffel koe) en kon ik eindelijk gaan slapen. Natuurlijk niet te lang, want dan kom ik nog niet in mijn ritme, maar toch, slaap is ook belangrijk.


10 Oktober 2014
Dag 2: eerste dag, alleen in Bangalore

Nadat ik wat geslapen had, werd ik om 10 uur wakker gebeld door de reisgids. Hij wou mij om 12 uur ontmoeten in de lobby van het hotel om alvast kennis te maken en wat uit te leggen. Dus na 4 uurtjes geslapen te hebben, besloot ik maar op te staan, want anders dan kan ik natuurlijk vanavond niet meer slapen. Ik ben lekker onder de douche gaan staan, want daar had ik wel behoefte aan na dat lange reizen. Daarna heb ik mijn tassen wat gesorteerd zodat ik alles beter kan vinden en alles in mijn koffer past. Want hoewel mama had belooft dat mijn handbagage tas het zou overleven, heeft hij dag 1 niet eens overleeft. Een hengsel is afgebroken, waardoor je hem niet meer op je rug kan dragen. Voor de komende 2 weken niet erg, want dan heb ik toch geen handbagage nodig en kan alles in mijn koffer.

Om 12 uur ben ik naar de lobby gegaan en heb daar kennis gemaakt met mijn gids voor de komende 2 weken. Hij heeft me wat uitleg gegeven en me zijn nummer gegeven voor het geval er iets mocht zijn. Verdere uitleg zal ik morgen krijgen, als de hele groep gearriveerd is. Die komen morgenvroeg ergens een keertje aan, net zoals ik vanochtend. En dan reizen we morgenochtend door naar Mysore.

Nu was het middag en had ik nog niks gegeten. Verder had ik ook niet veel zin om de hele dag op mijn hotelkamer te blijven zitten, want het was mooi weer. Het zonnetje schijnt en het is een prachtige temperatuur buiten (niet te warm, maar gewoon lekker zomerweer) Dus ben ik maar alleen op stap gegaan in Bangalore. En inderdaad, overdag is het dus nog veel drukker dan vroeg in de ochtend. Ik was echt bang aangereden te worden; ik kon niet op de voetpaden lopen omdat deze overal open lagen en er aan gewerkt werd. Op een gegeven moment stopte er een ritsha naast me. Ik wou eigenlijk niet mee, maar heb me toch laten ompraten. En uiteindelijk ben ik daar aan de ene kant wel blij mee, want dat lopen was echt moeilijk. Zozo moet ik de volgende keer gewoon mijn schoenen aan doen, want de straten waren toch wel een beetje vies dat ik me op mijn slippertjes niet zo fijn voelde. Maar ik dus in de ritsha voor 20 ruppe (of hoe je het ook schrijft). Hij heeft me naar een eettentje gebracht waar ik een fruitsalade op heb. Ik wou best iets anders proeven, maar die man kon me niet uitleggen of het brood, vis of vlees was, dus heb ik maar besloten een beetje rustig aan te beginnen, want ik moet natuurlijk niet de eerste dag al ziek worden.
Daarna moest de ritsha met mij langs souvenierswinkeltjes. Dus eigenlijk had ik de verkeerde ritsha, want die had dat als afspraak; dat hij met toeristen langs die winkels ging. Op zich niks mis mee, leuke souvenierswinkeljtes, maar ze vonden eigenlijk dat ik verplicht iets moest kopen in alle 3 die winkeltjes. 'It brings luck to the store ma'am', 'you can't leave without buying, it's not good', 'you're our first customer today, you get 20% off'. Blabla bla. Nu had ik niet zoveel zin al mijn geld in een keer al uit te geven aan souverniertjes, helemaal niet als ik verplicht wordt. Dus ik ben lekker uit alle 3 de winkels weggerent zonder iets te kopen. Daar waren ze niet blij mee, geen idee of die vent uit de ritsha er zo voor betaald krijgt, maar ze zoeken het maar uit :P

Uiteindelijk heeft de ritsha mij gewoon voor de deur van het hotel afgezet en heb ik besloten toch maar even op mijn hotelkamer te blijven. Bangalore is druk en niet de mooiste stad, plus ik vind het alleen rondlopen toch ook niet zo prettig aangezien ik wel aangestaard werd. Morgen met de groep wordt vast super tof en ga ik nog andere hele toffe dingen zien. Maar voor nu heb ik wel weer even genoeg avontuur gehad. Want zelfs die ritsha's hebben geen verkeersregels volgens mij. En het is een grote stad, ik heb geen zin om te verdwalen. Dus ik eet vanavond lekker in het hotel denk ik, hier spreken ze goed engels, dus kunnen ze me vast een lekker indisch gerecht aanraden. Het is dan wel pas 2 uur 's middags, maar ik heb WiFi, mijn iPad en nog wat lees en puzzelboekjes, dus die tijd ga ik vast doorkomen. En met die ventilator aan het plafond heeft mijn hotelkamer ook een prima temperatuur. En dan doe ik verder een beetje rustig aan, zodat ik de rest van deze 2 weken volop kan gaan genieten van het drukke en nooit stille India!