Hindoeïsme in Jungle style

19 Oktober 2014
Dag 11: You tarzan, me jane... Jungle avonturen

Vanochtend ging de wekker om kwart voor 6. Ja, echt waar, geen grapje. De reden waarom ik in mijn vakantie zo vroeg op stond was omdat ik in de jungle zou gaan wandelen en omdat het 's middags te warm is, moest het vroeg in de ochtend. Dus om kwart over 6 zat ik aan het ontbijt, wat erg lekker was. Die arme Indische familie speciaal ook vroeg voor ons op gestaan om voor een ontbijtje te zorgen, heel lief. Na het ontbijt zijn we de bus in gestapt en naar het periyam tiger reservate gereden. Hier gingen we een hutje binnen waar we iets van grote, bruine kerststokken kregen, je weet wel, die ene waar de kerstman dan kadootjes in doet. De bedoeling was dat we deze aandeden en daarover onze schoenen. Dit was tegen de bloedzuigers. Ik had niet zoveel zin om die sokken aan te doen, ze zaten niet echt lekker, maar ik dacht: 'oke, het zal wel nodig zijn'. Toen begon onze reis.

Als eerste is het wel de moeite waard om te vermelden dat het vandaag echt slecht weer was. Het heeft eigenlijk de hele dag geregend. Dus ook toen wij door de jungle heen moesten banjeren. Op zich niet erg, dat hield de muggen weg en gaf wat verkoeling. Ik was sowieso goed aangekleed (lees spijkerbroek, pijpen in lange sokken (daaroverheen die kerstsokken), goede gymschoenen, t-shirt met lange mouwen en een jas daaroverheen), dus die verfrissing was meer dan welkom. We kregen eerst een verhaaltje van onze 2 gidsen: vanwege het slechte weer zouden we niet zo veel kans hebben dieren tegen te komen. Heel jammer. Tijgers was ook een kleine kans; niet dat ik dat nu zo'n ramp vond. Ik wil best een wilde tijger zien, maar niet wanneer ik hulpeloos in de jungle rondloop. Anyway, we begonnen onze reis. We liepen door allemaal smalle paadjes tussen de bomen en bossen door. Het was echt fantastisch. Ik vond de jungle geluiden ook prachtig om te horen: apen die om zich heen riepen, veel vogeltjes en ook krekeltjes. We hebben ook apen zien wegslingeren in bomen. We hebben wilde buffelo's gezien die ons pad versperde, maar uiteindelijk voor ons wegrende. Heel veel verschillende vogels. En (gelukkig) geen lopslopende tijger tegen het lijf gelopen.

Wel was ik heel blij met die kerstsokken. Het was net een horrorfilm: return of the leeches. Overal zag je ze op het pad zitten. Als een stokje dat omhoog stak en heen en weer bewoog. Wanneer je langskwam schoot het stokje jou richting in. Als je even stil stond en je schoenen bekeek, zaten er wel een tig van die dingen op. Gelukkig had ik die beschermende sokken aan, want ik had niet zo veel zin om door een bloedzuiger gebeten te worden. Gelukkig hadden ze geen enge ziektes bij zich, zoals muggen, maar dan nog werd ik liever niet gebeten. Ook hadden de gidsen tabakpoeder bij. Dit dode de bloedzuigers en dit was toch wel prettig. Verder heb ik ook 2 hele grote enge spinnen gezien, maar gelukkig is het bij 2 gebleven. En ik ben maar 1 keer uitgegleden over het modderige pad. Dus mijn broek mag wel in de was. Ik was wel een beetje bang om de sokken uit te trekken met al die bloedzuigers eraan en was ook bang dat ze in mijn schoenen zaten, maar de gidsen hebben heel mijn schoenen gecontroleerd en er nog van dat tabakpoeder over en in gestrooid, dus ik ben bloedzuigervrij de jungle uitgekomen.

Toen we de jungle uitkwamen en we weer terug in het hotel waren, ben ik meteen onder de douche gesprongen. Dat was heerlijk. Helaas was het nog steeds heel slecht weer, waardoor ons plan om het dorpje in te gaan en te gaan shoppen een beetje vertraging op liep. Dus zaten we allemaal voor het huis om te internetten. Helaas was het in Nederland nog maar half 8 's ochtends en was er natuurlijk nog niemand zo vroeg wakker op een zondagochtend om mee te skypen. Gelukkig kan ik ook spelletjes doen op mijn iPad.

Rond een uur of 1 was het eindelijk droog en zijn we aan onze shoppingstrip begonnen. We hebben de meeste winkeltjes hier wel gehad. En de andere hoefde we niet persee binnen te lopen, want ze hebben toch overal hetzelfde. Ik was op zoek naar nog 2 a 3 van die wijde broeken en een rugzak (aangezien die van mij dag 1 al niet overleefd had). Na heel wat winkeltjes te hebben afgezocht, heb ik weer 2 mooie broeken gevonden, elk voor 200 rs (ongeveer 2,5 euro); een mooie blauwe en een paarse. Daarna nog op zoek naar een rugzak. Uiteindelijk zagen we een shoes and backpack supermarket en daar heb ik een super mooie backpacker rugzak gekocht voor nog geen 10 euro. Hopelijk overleeft deze de rest van de reis wel.

Daarna ging ik met 3 anderen nog een bootreis maken door de jungle. Toen we daar aan kwamen was het wel echt heel druk met allemaal Indiërs. En het was nog steeds echt heel slecht weer. Maar het was wel weer een mooi uitzicht. Maar vanwege het weer ging ik er weer vanuit dat we geen wilde dieren gingen zien. We hebben veel king fishers gezien; dit zijn kleine felblauwe vogeltjes, heel erg mooi. Verder ook hertjes of antilopes gezien. Toen uiteindelijk zagen we een olifant! Ik helemaal blij, want ik wou wel heel graag een olifant zien. Dus de bootreis was het waard. Op de weg terug naar de haven hebben we ook nog een wild zwijn gezien. We hadden goede plaatsen, op het bovendek de 2e rij en ik zat aan de zijkant. In het begin was het leuk, want het was prachtig. Aan het eind wilde ik die boot af, ik werd natgeregend en het was zo koud. We hadden wel een verschrikkelijk groot oranje zwemvest aan, waarin we niet konden bewegen, maar aan het eind was ik hier wel blij mee, want die hield toch wat wind en regen tegen. Het was een leuke boottocht, maar dus wel heel koud, Waarschijnlijk was het met mooi weer 10x zo leuk geweest en hadden we veel meer dieren gezien.

Daarna gingen we weer terug naar het hotel. Daar hadden we 10 min vrij, voordat we verder gingen naar de voorstelling van de martial arts. Ik wist niet helemaal wat ik daarvan moest verwachten, maar het was heel erg leuk. Toen ze tegen elkaar moesten vechten lag ik helemaal dubbel. Ik vond het hilarisch. Het was net een ingestuurd dansje. Maar daarna gingen ze allemaal stunts doen, dat was heel mooi om te zien. Die mannen waren lenig. Niet normaal. Was leuk om te zien.

Daarna gingen we eten. We kwamen bij het bamboo restaurant en we dachten allemaal: Oh nee, waar zijn we nu weer beland. Het zag er heel smerig uit en niet schoon. Maar goed, we hadden honger dus gingen we maar bestellen. Hopen dat ze deze keer wel alles hadden wat op de kaart stond. Ik had weer geen zin in rijst, maar er stond macaroni op de kaart. Dit besteld. En toen was het echt heel erg lekker. Toen hadden we in een keer een heel ander beeld van het restaurantje. Ik daarna nog frietjes besteld, super lekker, zelf gemaakt van aardappelen. Ik heb echt heerlijk gegeten.

Daarna terug naar het hotel, nog lekker even geskyped. Heel fijn wanneer je thuis toch wel een beetje mist. Daarna lekker naar bed en slapen.


20 Oktober 2014
Dag 12: Bekeerd tot het hindoeïsme

Vanochtend vertrok de bus weer om half 9 naar Madurai. We waren allemaal goed op tijd, waardoor we zelfs eerder vertrokken waren! En het was maar 4 uur rijden (al wisten we van te voren al dat het langer zou zijn, want de Indische uren gaan denk ik een stuk langzamer; 4 uur in India is al gauw 6 uur reistijd). Anyway, we waren dus op tijd vertrokken. Helaas hadden we wat pech met de bus, er was iets kapot met het koelingssysteem, dus om de zoveel tijd moesten we stoppen zodat ze er water in konden gooien zodat de moter niet oververhit raakte. We zijn onderweg nog ergens gestopt voor wat drinken en voor de rest doorgereden. Ik had vandaag weer een beetje een baaldag, omdat het nog wel even duurt voordat ik weer naar huis terug kan. Ik vind het hier heel leuk, maar ik mis thuis toch wel zo af en toe. En als je weet dat het dan nog 3 maanden duurt voor je weer naar huis mag, dan kan dat soms een beetje een baaldag geven. Dus hoe mooi de omgeving vandaag ook weer was, ik heb met muziek op in de bus gezeten en had geen zin om foto's te nemen.

Toen we in het hotel aankwamen, werd gezegd dat we WiFi in de kamer hadden. Joehoe, eindelijk weer eens een keer internet in de kamer en niet zo dat we bij een mysterieuze deur of buiten op de stoep hoeven te gaan zitten voor WiFi! Helaas kregen wij het in onze kamer niet aan de praat. Nou ja, dan eerst maar lunchen en daarna langs de receptie. Het eten was lekker. Ik had (dacht ik) de gekruide aardappeltjes bestelt die ik in het hotel in Ooty zo lekker vond. Maar het was echt dacht ik, schijnbaar had ik iets heel anders bestelt dat heeeeeel erg pittig was. Het waren wel aardappelen, maar niet de lekkere uit Ooty. Ik begon met eten en ik vond ze eigenlijk best lekker; tot ik na een paar happen in een keer begon te voelen dat ze wel wat spicy waren. En voor ik het weet brandde heel mijn mond, het leek wel of er een bom was ontploft. Ik kan zeggen dat mijn neus hierna weer helemaal open stond en mijn ogen zeer betraand waren. Ik had ook nog loempia's, maar de eerste loempia heb ik niet geproefd. Ik proefde gewoon helemaal niks meer, mijn smaakpapillen waren echt kapot. Gelukkig kwam mijn smaak langzaam terug en kon ik toch nog genieten van mijn 2e loempia, die wel erg lekker was!

Daarna langs de receptie voor WiFi. Zij voor mij ingelogd en het was niet moeilijk en hij zou het boven in mijn kamer ook doen. Jaja, dus niet. Dus ik weer terug naar beneden. Na 3x hadden ze eindelijk door dat het echt niet werkte en kwam er iemand mee naar boven. En verrek, het lag niet aan mij en Judith, hij deed het gewoon echt niet. Daar stond hij van verstelt. Dus hij naar een manager bellen, stonden ze hier met zijn 2en naar mijn iPad te staren. Ja jongens, hij doet het echt niet. En ik proberen uit te leggen dat ik al wel ontdekt had dat ik in onze kamer niet de residence-2 ontving, maar de residence-2-R en dat ik bij deze niet kon inloggen. Na een half uur vanalles geprobeerd te hebben, kregen ze het eindelijk aan de gang! Joehoe, internet op mijn kamer! Alleen liep toen mijn iPad vast en kon ik daar weer niks mee (gelukkig is ie weer gefixed en doet ie weer normaal). Maar tja, met een telefoon kom je ook een heel eind.

Ik uiteindelijk mijn mail gecheckt, gewhatsappt en mijn portfolio gecontroleerd. Toen besloot ik dat het tijd werd voor skype, dus ik skype op mijn telefoon gedownload. Nog lekker kunnen skypen. Dat is altijd leuk. Lekker bijgepraat. En daarnaast weet ik nu dankzij Daan ook hoe lang het nog duurt voor ik thuis kom; met een aftelding op een website ergens. Alleen daar wil ik toch nog niet naar kijken, want het getal dat ie nu aan geeft is nog veel te groot!

Daarna zijn Judith en ik naar de tempel hier gegaan, de Meenakshi Amman Temple. Een echte hindische tempel welke op de lijst stond voor eventueel een nieuw wereldwonder. Eerst moesten we die tempel zien te vinden. Bij de receptie ging een oud mannetje ons wel helpen... Alleen verstonden we hem niet zo goed. Het was iets van: is easy, left left right. Uhm Oke, we zullen het proberen. Dus wij op pad. En ja hoor, linksaf, linksaf en dan rechtdoor. Nou ja, de rechtdoor hadden we niet helemaal begrepen, maar gelukkig stond er een bord die netjes de weg aangaf. Het was wel weer wennen aan de drukte hier. In de bergen waar we vandaan kwamen was het helemaal niet druk. Ook werden we hier weer aangestaard, want hier waren ze weer niet gewend aan (blanke) toeristen. Uiteindelijk kwamen we bij de tempel aan. We snapte er alleen niks van. We wisten niet waar we kaartje moesten kopen. Maar toen moesten onze tassen ergens door een douaneding; waar niemand bij stond. Uiteindelijk kwam er iemand aanrennen die onze tassen controleerde. Mijn tas moest nog helemaal open om zeker te weten dat er geen fotocamera in zat en dan mocht ie mee naar binnen. De tas van Judith mocht niet mee. Ook onze slippers moesten we inleveren, want in een tempel loop je op blote voeten. Toen nog door detectiepoortjes waarna we gefouilleerd werden en toen stonden we binnen in de tempel. Maar we hadden nog steeds geen idee waar we heen moesten. Er zat een mannetje op een pilaar die naar ons gebaarde dat we rechtdoor moesten, dus wij dat maar gedaan. En toen waren we inderdaad binnen in de tempel. We wouden gaan rondlopen toen we geroepen werden. Ergens aan een tafeltje middenin waar we binnen gekomen waren zaten mannetjes in een politieuniform en schijnbaar moesten we hier kaartjes kopen. We waren al binnen en als het druk was geweest had niemand ons gezien, maar alla, voor die 50 rs per persoon. Dus wij kaartjes gekocht. Toen vroeg de man: 'You want guide, 300 rs'. Dat vonden we wel een goed idee, want toen in dat Mysore Palace hadden we dat niet gedaan en daar baalden we achteraf een beetje van. Dus wij op pad met de gids. Het was echt fantastisch daarbinnen. We mochten dus helaas geen foto's maken, maar het was heel indrukwekkend. En we waren heel blij met de gids. Hij kon alles vrij duidelijk vertellen; of nou ja, we verstonden niet alles. Maar wat ik niet verstond, verstond Judith wel en andersom. En de andere info die we allebei niet verstonden hebben we maar gelaten voor wat het was. Het was echt heel veel info, ik weet echt meer dan de helft al niet meer. Maar het was een tempel waarbij de royal family 64 generaties heeft gedaan om hem te krijgen zoals hij nu is. Dus daar hebben ze best wel een tijdje over gedaan. Maar dat kon ook niet anders, zoals het eruit zag! En het is wel 6 hectare in oppervlakte! We hebben ook heel veel info gekregen over de verschillende goden daar, maar bij het hindoeïsme hebben ze zoveel goden, en al die goden hebben ook nog eens tientallen verschillende gedaanten, zodat ik het uiteindelijk niet meer goed volgde. Het was in ieder geval de tempel voor de vrouw van Shiva,Parvati (een van de gedaantes van Meenakshi). Deze was geboren met 3 borsten en als ze haar man zou ontmoeten, zou de derde borst verdwijnen. Dit gebeurde toen ze Shiva ontmoette en toen zijn ze getrouwd. Dus hier waren allemaal schilderingen en standbeelden van.
We vonden het prachtig en het was zo interessant dat we allebei een boek over het hindoeïsme willen hebben, om hier meer over te weten te komen. Het is echt een fascinerend geloof. Het is niet eens zo zeer een geloof, maar een hele geschiedenis. Echt heel interessant. Ik zou er nooit in kunnen geloven, in al die verschillende goden, maar het lijkt me erg leuk om er meer over te weten te komen.

Nadat we de tempel doorgelopen hadden, nam de gids ons mee naar een winkeltje vanwaar we op het dakterras een mooi uitzicht hadden op de tempel. Toen we daar naar boven liepen hadden we al zoiets van: 'hoeveel zou dit ons kosten?' Eenmaal boven hadden we inderdaad uitzicht over de tempel. Het was al wel donker, maar toch kon je de tempel nog goed zien en was het nog steeds indrukwekkend. Op een gegeven moment vroeg die man of we aan yoga deden. Ik niet, maar Judith wel. Dus op een gegeven moment stond Judith daar boven op het dakterras met uitzicht over de tempel yoga oefeningen te doen met die man. Bleek dat die man een yoga leraar geweest was, een guru. Dus die vanalles aan Judith uitgelegd terwijl ik naar de tempel stond te kijken. Op een gegeven moment keek ik hoe laat het was en was het al bijna kwart voor 8; om half 8 hadden we ongeveer afgesproken voor eten, dus we moesten terug naar het hotel. Wij weer naar beneden. Daar wouden we die man geld geven voor alles, maar hij wou het niet aannemen. Dit was voor het eerst, want overal in India willen ze 'small tip' en ze zijn niet bang om dit gewoon te zeggen. En deze man wou ons geld niet aannemen, we stonden echt verstelt. Een heel verhaal dat geld gemaakt was door mensen, maar de belangrijke dingen als vriendschap niet kon kopen en het dus geen toegevoegde waarde had. En hij sloot af met: 'you shouldn't run for the money, the money should run after you'. Mooi gezegd door deze yogaguru.

Daarna hebben we de hele mensenmassa weer getrotseerd om terug naar het hotel te komen. Het is wel opvallend dat de hoe druk het hier ook is, het lijkt minder erg dan in Nederland. In Nederland wordt er geduwd en sta je echt tegen elkaar geplakt bij de drukke plaatsen. Hier raakt niemand elkaar aan, dus ook al is het druk je wordt niet zo samengeperst. Eenmaal in het hotel zijn we gaan eten op het rooftop restaurant. Het was er heel gezellig en de obers waren weer heel vriendelijk. Je voelt je hier echt een prinses. Je wordt aangesproken met ma'am, ze willen alles voor je doen (soms voor een small tip xD) en ze zijn echt heel vriendelijk. Qua organisatie kunnen ze nog veel leren, maar van de gastvrijheid en klantvriendelijkheid kunnen we in Nederland nog veel van ze leren. Ik had weer lekker spaghetti, omdat ik nog steeds geen zin had in rijst en na het fiasco van die middag bij het eten had ik ook geen zin om weer iets nieuws uit te proberen. Dus ik heb het op save gespeeld met mijn spathetti. Daarna mocht ik mijn medicijnkennis toepassen, want Alinda had van de dokter allerlei medicatie gekregen voor haar muggenbulten die alleen maar erger werden in plaats van minder erg. Nu weet ik niet zoveel van medicijnen, maar daar heb je gelukkig ook een app voor :) Dus toch weer een beetje kunnen helpen en komt mijn studie van pas.

Daarna zijn we nog naar de bar gegaan. Deze zat buiten het hotel en dan naar beneden de parkeergarage in. Het was een donker hol waar het heel koud was. Ze hadden hier cocktails en ik dacht die lust ik wel een. Maar ze hadden niet veel wat op de kaart stond en ik kende er uberhaupt niks van. Ik op gegeven moment maar gewoon een bestelt, geen idee wat het precies was. Hij was op zich prima, maar ik vond hem niet echt heel lekker. Uiteindelijk heb ik hem toch niet meer opgedronken. Ik heb de helft op, maar ik was eigenlijk zo moe en had ook een beetje hoofdpijn dat ik gewoon naar bed wou. Dus heb ik mijn cocktail aan Jel gegeven die net de bar binnenkwam en ben naar boven gelopen. Nog even onder de douche gestaan die helaas niet echt warm werd. Daarna ben ik lekker gaan slapen.