Gezelligheid in het hostel
Door: Yvonne
Blijf op de hoogte en volg Yvonne
04 November 2014 | India, Sevāgrām
Dag 24: Werken op Zaterdag
Vanochtend was ik om iets na half 9 in het ziekenhuis. Hier ben ik maar weer achter de balie gaan zitten en heb ik spelletjes zitten doen. Ook wilde een van de residents mij een keer meenemen naar de ashram van Gandhi, die hier ergens in de buurt is. Kreeg ik eerst een heel verhaal over Gandhi en dat ie heeft gevochten om India onafhankelijk van Engeland te maken. Hij vroeg ook of ik WhatsApp had, zodat hij mij berichtje kon sturen hoe of wat. Dus na heel wat gedoe (vanwege de buitenlandse nummers) hadden we dat voor elkaar. Om half 11 kwam de 'sir' en hebben we rondes gedaan. Daarna met de residents gaan eten. Deze keer was het best lekker wat ik kreeg, al heb ik geen idee wat het was. Daarna moest ik weer ontslagbrieven dicteren. En daarna mocht ik naar huis. Dus om kwart voor 1 was ik weer in het hostel.
Toen ben ik wat gaan studeren. En in een keer had ik wifi in mijn kamer. Joehoe! En een mail met foto's van de rondreis in Zuid India. Dat was veel leuker dan studeren. Maar op een gegeven moment hield de wifi er weer mee op en stonden nog niet al de foto's op internet. Dus ben ik naar de mess gewandeld om ze er alsnog op te zetten.
Hier kwam ik Winnie tegen en had gevraagd of we vanavond ergens buiten het hostel konden gaan eten, want na elke dag 2 keer rijst had ik daar echt geen zin in. Winnie vond dat wel een goed idee en zou ook vragen of haar vriendin Shri (echte naam kan ik weer niet uitspreken) ook zin had om mee te gaan. Daarna ben ik in de mess gebleven om wat te internetten, want daar heb ik wel goed internet in tegenstelling tot in mijn kamer. Winnie zegt dat alleen het blok waar wij zitten zoveel problemen met de wifi heeft. Fijn dat ik dan weer net daar moet zitten.
Op een gegeven moment deed de wifi in de mess het ook niet echt meer en toen ben ik maar weer naar mijn kamer gegaan om daar te lezen. Ben blij dat ik van te voren zoveel boeken op mijn iPad heb gezegd. Ik heb er al zeker 4 uitgelezen! Daarna kwam Winnie om kwart voor 7 vragen of ik klaar was om mee te gaan. Dat was ik wel en ik had inmiddels ook al best wel wat honger. Dus wij naar het restaurantje naast het hostel. Hier heb ik een lekkere kaas sandwich op, een wentelteefje (bleek uiteindelijk, hun noemde het iets heel anders, geen idee meer wat) en nog een fried maggie (wat gewoon veg. noodles was). Ik heb prima gegeten. En het was ook heel gezellig. We hebben lekker wat zitten kletsen, ik ben uitgenodigd om een keer bij hun thuis op bezoek te komen en heb hun ook maar meteen in Nederland uitgenodigd. Toen daar nog noodlesoep gekocht en een hele grote chocoladereep, want daar had ik echt zin in.
Toen weer terug naar het hostel gelopen. Ik ben weer in de mess gaan zitten waar ik fijn heb zitten skypen. Eerst met Mark en Ids (Daan was er ook heel even), en toen nog met ons mam. Was fijn om weer even wat Nederlands te horen na al dat rare hindi van hier. Me tussendoor natuurlijk ook nog netjes gemeld bij de night call. En daarna maar richting mijn kamer gelopen om te gaan slapen.
02 November 2014
Dag 25: Nog meer niks doen
Vandaag heb ik de hele ochtend lekker in bed gelegen. Nou ja lekker, echt lekker ligt het niet, maar ik had geen zin om eruit te komen. Ik had de rest van de dag toch niks te doen dus kon makkelijk. De rest van de dag heb ik een beetje zitten lezen en spelletjes zitten doen. Af en toe naar de mess gelopen om daar wat te internetten. Wat geprobeerd te studeren. Niet echt iets bijzonders. Kon geen series online kijken omdat daarvoor de wifi te slecht is en in de mess zit het niet echt fijn.
Nog steeds niks gehoord van de resident die mij mee ging nemen naar de ashram van Gandhi. Dus geen idee of dat nog een keer gaat gebeuren. Al met al dus een hele saaie dag. Helemaal niks gedaan en ook helemaal niks spannends gebeurd. Echt heel saai!
Op een gegeven moment zat ik in de mess en toen kwam Winnie (vanaf nu haar gewone naam Aditi) binnen gelopen. Ze zei dat het eten op zondag meestal niet lekker was (is het dat de rest van de dagen dan wel?), maar dat ze aan Shreya (ik weet nu hoe ik haar naam moet spellen, yay) ging vragen of ze iets wou bestellen en of ik daar ook zin in had. Ik wel, alles beter dan het eten dat ze serveren in de mess. Dus toen kwamen ze later samen binnen met een bestelpapiertje van een soort KFC. Zag er heel lekker uit, helaas konden ze dit niet bereiken. Maar toen gingen we bij iets anders bestellen. Ik heb goed gegeten. Ook kip. Heel erg lekker! Die van mij was wat spicy, maar hun hadden ook hele lekkere kip en daar had ik ook wat van gekregen. Voordat het eten kwam hebben we gezellig zitten kletsen in de mess, ben ik vrienden met ze geworden op facebook en hebben we nummers uitgewisseld zodat we wat makkelijker dingen kunnen afspreken via de WhatsApp. Daarna hebben we het eten lekker op mijn kamer op zitten eten, aangezien mijn kamer het grootste is.
Na het eten zijn we nog eventjes een stukje gaan wandelen met zijn 3en. Over vanalles en nog wat gepraat. Over wat ik hier allemaal raar vind en hoe dat in Nederland gaat. Was heel leuk. Dus toch nog iets leuks gedaan vandaag.
Plus, de warden is weg, dus nu kunnen ze mij een keer mee naar Wardha nemen. Dat is de stad hier. Ze moeten daar volgende week nog een keer heen en dan mag ik mee. En dan gaan we daar winkelen. Ik heb er nu al zin in. Ook laten ze mij voortaan weten wanneer ze eten gaan bestellen, zodat ik mee kan eten. Dat is een mooi vooruitzicht!
03 November 2014
Dag 26: same, same
Vanochtend had ik geen zin om uit bed te komen. Dus ben ik wat langer blijven liggen. Ik was rond 9 uur in het ziekenhuis en niemand die hier een probleem van maakte. Ze hadden vandaag zozo niet zoveel zin. Ik werd weer een beetje genegeerd en vandaag hadden ze ook niet echt zin om te vertalen. Dus heb ik er maar een beetje bij gezeten en toegekeken zonder dat ik er veel van meekreeg. Heel af en toe werd wat uitgelegd. Opmerkelijk van vandaag: ze slaan hier de reflexen met hun stethoscoop in plaats van een reflexhamer. Dat was zowat het enige wat me is bijgebleven van de ochtend.
In de middag ben ik in de mess gaan eten. Daar kwam ik Aditi en Shreya tegen met nog wat meisjes. Daar gezellig mee zitten lunchen. Daarna terug naar mijn kamer en wat zitten lezen. Daar kwam toen een van de werkvrouwtjes mijn badkamer poetsen. Want die was niet gepoetst sinds de vorige bewoner en ik was dus een beetje bang te douchen en naar het toilet te gaan. Maar Aditi had voor mij geregeld dat ze hem (met tegenzin) toch kwamen poetsen. Nu is ie iets netter en durf ik zowaar naar binnen. Helemaal schoon is ie nog steeds niet, maar in ieder geval al stukken beter.
's Middags in het ziekenhuis was niet veel beter. Weer maar wat gezeten en gekeken. Daarna naar boven voor de ronde. Hier werd halverwege in een keer door de 'sir' gezegd dat ze de patiëntpresentaties ook maar eens in het Engels moesten doen en niet in het Maharati (de taal die ze hier spreken), zodat ik het ook kon volgen. Dus geen wonder dat ik nooit iets verstond van de rondes. Ze spraken gewoon geen engels! En af en toe gebruikten ze wel engelse woorden waardoor het leek of ze wel engels spraken. Probleem opgelost, vandaag verstond ik het gewoon voor 3/4. Ze hebben nog steeds dat rare accent, maar 3/4 is al beter dan helemaal niet :)
Daarna lekker terug naar het hostel. Ik was vandaag niet helemaal lekker, dus was blij dat ik even kon gaan liggen. Mijn buik is een beetje aan het vervelen vandaag. Dus ik heb 's avonds ook niet gegeten, ik had niet echt honger. Al helemaal niet in dat eten van de mess. Dus ik heb een cup a soupje gemaakt en die heb ik op. Daarna nog eventjes liggen lezen. Toen naar de mess om even te internetten. Toen me gemeld en na de night call maar gaan douchen en naar bed. Misschien dat het dan morgen weer wat beter gaat met mijn buik.
04 November 2014
Dag 27: kort maar krachtig
Vandaag ging ik om 9 uur naar het ziekenhuis. Vandaag was namelijk de dag van de ochtendronde en meestal zat ik dan daar toch maar te wachten tot 10 uur. Maar ik dacht, laat ik maar niet zo laat aan komen zetten. En gelukkig maar, want de ronde begon om kwart over 9! Met een andere 'sir' deze keer, die mij geen blik waardig keurde. De visite ging weer in het Maharati, waar ik dus weer niks van verstond. Na een kwartier waren de rondes klaar. Zo snel was het nog nooit gegaan.
Toen zeiden de residents (Ik weet voort hoe ze heten: Yogendra en Kanchan volgens mij; of het voor of achternamen zijn, geen idee xD ) dat ik mee moest gaan ontbijten. Maar ik heb deze keer toch maar niks geprobeerd, aangezien ik me gisteren niet lekker voelde en ik vanochtend mezelf ertoe gezet had te ontbijten (met 5 biscuitjes...). Dus ik heb er gewoon bijgezeten, terwijl ze weer vanalles van mij wilde weten. Uiteindelijk kwam het uit op feestjes en heb ik ze vertelt over carnaval, ze wisten niet wat ze hoorde. En ik denk ook niet dat ze mij 5 dagen zagen feesten :P
Toen liepen we weer terug naar de ward, waar ze tegen mij zeiden dat ik weer weg mocht. Uh, oke, geen ontslagbrieven dicteren vandaag? Helemaal super! Dus na minder dan een uur in het ziekenhuis aanwezig te zijn geweest, liep ik maar weer terug naar het hostel. Ik vond wel dat ik nu wat moest gaan studeren. Het was namelijk pas 10 uur. Eerst eventjes wat gelezen en toen ben ik even gaan studeren. Onderwerp van vandaag: thalassemieën. Voor de niet medische lezers, houdt het maar op een vorm van bloedarmoede xD
Toen rond half 1 ben ik naar de mess gegaan om te eten. Onderweg kwam ik Aditi tegen en die ging mee eten. Eerst Shreya opgehaald en die ging ook mee eten. Vandaag heb ik vrij redelijk gegeten, want ze hadden raitha, joehoe! Daarna gingen we naar Shreya's kamer. Zij ging nog iets koken, iets wat lekkerder was dan wat ze in de mess serveerden. Helaas vond ik dit ook niet echt lekker. En ik had net gegeten, dus ik zat ook vrij vol voor mijn doen hier. Maar het was een gezellige middag. We hebben de hele middag zitten kletsen. Shreya speelt keyboard en had deze ook een op haar kamer staan en daar hebben we ook nog een beetje mee zitten spelen. Ze kon het best goed. Ik kan eigenlijk alleen de vlooienmars op een keyboard, niet heel veel speciaals, maar ze waren helemaal onder de indruk. Ik het haar proberen te leren, maar ze kon het nog niet zo snel als mij.
Daarna heb ik nog eventjes een half uurtje in de mess zitten internetten, want de wifi hier wordt steeds waardelozer. Ik ga toch maar eens een simkaart kopen denk ik, dan heb ik gewoon overal internet en kan ik gewoon appen. Want het is nu maar de vraag of mijn appjes verstuurd worden. Ontvangen gaat vaak iets beter. Maar om 5 uur hadden we afgesproken om te gaan winkelen. Ik had weer nieuw anti-muggenspul nodig, dat vliegt er bij mij doorheen (en nog weten die rotbeesten me te vinden) en nog wat andere spulletjes. Het was weer heel gezellig. Een beetje rondgelopen met zijn 3en, nog meer gekletst. Uiteindelijk toch wel wat geld uitgegeven, maar alleen aan nuttige dingen hoor. Ik heb anti-muggenspul, anti-jeuk spul voor de beten, koekjes, WC-papier etc. En... Ik heb eindelijk normaal ontbijt gevonden. Ik ben dolgelukkig. Ik heb Kellogs chocopops gevonden en melk daarbij gekocht. Nu hoef ik niet meer die droge biscuitjes te eten, die ook niet echt lekker waren. Natuurlijk had ik ook een kom nodig, maar die met lepel was maar 40 rs (omgerekend 50 cent). En ik heb ook een verlengkabel gekocht hier. In mijn kamer zitten namelijk maar 2 stopcontacten: 1 die in gebruik genomen is door de koelkast hier en 1 overige waar ik mijn telefoon, iPad, fotocamera, anti-muggengeur etc in moest pluggen. Niet handig. En voor maar 150 rs had ik een verlengkabel. Daar kan ik dan mooi al die weken gebruik van maken. En daarna geef ik hem gewoon aan Aditi of zo. Super deal!
Daarna zijn we terug naar het hostel gelopen. Morgen moeten we terug voor de simkaart. Aditi moet ook een nieuwe, maar schijnbaar heb je een pasfoto nodig daarvoor. Maar ze was die van haar vergeten en ik moet er een laten maken, dus dat gaan we morgen regelen. En dan duurt het 2 dagen voor het geactiveerd is en dus tegen het weekend heb ik dan hopelijk goed internet om te appen en te skypen!
In het hostel heb ik de waterkoker van Aditi geleend en een noodlesoep gemaakt. Zo'n maggi ding waar je alleen maar heet water bij hoeft te doen. Ik doe alles om de mess te vermijden, dus dit was ook een goede oplossing. Al was ook deze weer vrij spicy. Maar hij was goed te eten. Daarna heb ik weer niet zo veel gedaan. Heb nog even in de mess gezeten voor internet, ik heb gedoucht (in een wat schonere badkamer, yay!) en ik heb me netjes gemeld om half 10. Prima dagje al zeg ik het zelf. En deze week gaan Aditi en Shreya mij ook nog meenemen naar Wardha. Ik kan niet wachten, dat wordt zeker ook heel gezellig! Ben blij dat ik wat vrienden heb hier, dat maakt het een stuk makkelijker vol te houden!
-
04 November 2014 - 17:44
Irene:
Hee Yvonne,
Ik was net even gauw wat van je verslagjes door aan het lezen, wat heftig allemaal zeg! Het zal niet gemakkelijk zijn daar in zo'n andere cultuur en een onverstaanbare taal! Ik herken het ongeorganiseerde, doe-maar-iets-of-kijk-maar-mee idee een beetje van mijn keuzeco in Ecuador, dat was ook maar wat aanpappen in het begin. Misschien een schrale troost, maar het wordt wel beter! Na een paar weken ga je langzaam wennen aan de cultuur en de gewoonten en ga je je meer op je gemak voelen. Hoewel er zeker momenten zijn dat je liever in NL bent als daar, maar gelukkig hoef je er niet voor altijd te blijven. :) Je gaat het thuis alleen maar meer waarderen en achteraf kan je toch supertrots zijn op jezelf dat je dit avontuur bent aangegaan. Keep up en als je een keer wilt skypen... let me know!
Liefs,
Irene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley