Klaar met het kindergedeelte

06 December 2014
Dag 58: half dagje

Vandaag was er weer niet veel te doen in het ziekenhuis. Heb weer de hele ochtend wat papierwerk kunnen doen. Mohit was er vandaag weer en die was weer vanalles aan het brabbelen over wat hij mij ging leren en dat ik nog 2 weken moest blijven en niet nog maar 1 en blablabla. Want ik kon nog zoveel leren daar. En toen moest ik weer al zijn werk gaan zitten doen. Toen het tijd was voor lunch, zei hij, kijk maar of je vanmiddag terug komt of niet. Maar vanmiddag gaan we leren, dan ga ik je leren hoe je bloed moet afnemen bij de baby's. Nou ja, ik weet voort hoe die beloftes in elkaar steken en ben dus niet meer terug gegaan 's middags. Dan had ik weer al zijn papierwerk kunnen doen en daar had ik echt geen behoefte aan. Plus ik was echt weer moe, dus na een drukke week was het wel lekker om een middagje vrij te hebben.

's Middags heb ik wat spelletjes zitten spelen. Met name een pianospelletje op mijn iPad, heel verslavend. Daarna belde Aditi op of ik zin had om mee kip te bestellen bij Cluckers. Daar had ik natuurlijk wel weer zin in. Ze zaten met zijn 3en op het dak (plat dak hier) en dus ben ik daar naartoe gegaan. Ik heb weer hetzelfde besteld als elke keer, want dat is gewoon lekker. Daarna hebben we nog wat rondgehangen op het dak. Gezellig gekletst en wat spelletjes op mijn iPad gedaan. Daarna was het eten er en zijn we dat lekker in Aditi's kamer gaan opeten. Helaas kreeg ik mijn eten niet op. Het was serieus helemaal niet zoveel, dus ik baalde heel erg dat ik het niet op kreeg. Het was zo lekker, ik heb me helemaal volgestopt; maar ik kon niet meer opeten. Ik was misselijk en bij elke nieuwe hap dacht ik dat het omhoog zou komen. Dus toen ben ik toch maar gestopt met eten, al vond ik het heel jammer. Na het eten heb ik nog geskyped en vandaag ben ik een beetje op tijd naar bed gegaan, want ik was erg moe.


07 December 2014
Dag 59: Zondag, dag van de saaiheid

Deze dag kan ik samenvatten in een paar woorden: uitslapen, lezen, spelletjes op iPad en mezelf vervelen...


08 December 2014
Dag 60: same old, same old

Vandaag weer een normale dag in het ziekenhuis. Geen baby's dus veel papierwerk. Maar 's Ochtends was Monika er, dus dat is altijd erg gezellig. Ik zat gewoon in de zusterspost, toen ik daar werd weggestuurd omdat ze moesten gaan poetsen. Dus ging ik naar de andere zusterpost. Daar zat Monika en ze vroeg of ik het erg vond om het geboorteregister bij te werken. Nu is dat zo'n beetje mijn taakje, want dat moet ik altijd. Maar ik vind dat niet zo heel erg om te doen. Helemaal niet met Monika, want dan is het gezellig. Die zit dan tenminste naast mij te werken en dan zitten we gezellig te kletsen. Daarna heb ik voor haar ook de statusdingetjes geschreven. En dat was een beetje mijn ochtend.

Na de lunch was Mohit er. Weer mocht ik de statusdingetjes schrijven. En ook vroeg hij of ik het geboorteregister al had bijgewerkt... Na 8 velletjes volgeschreven te hebben en Mohit inmiddels weer weggerend was naar een keizersnede (waar ik weer niet mee naar toe mocht, want stel toch dat de zoemer voor de verloskamers ging; dan moest ik daar maar naar toe... En natuurlijk ging die niet), vond ik het wel weer genoeg. Dus ben ik opgehouden met schrijven. Mohit had voor hij wegging nog wel gezegd dat ik niet weg mocht gaan voor hij weer terug was. Dat zou binnen een half uur zijn. Na 3 kwartier daar zitten was Mohit nog niet terug, maar kwam Monika terug. Dus daar nog eventjes gezeten en toen toch maar gewoon naar het hostel gegaan. Ik ga niet op die Mohit wachten voor niks. Wel nog even doorgegeven dat ik er morgen niet zou zijn, want ik "moest nog wat dingen regelen voor mij rondreis door Noord-India". Ik kon maar beter niet zeggen dat we morgen naar Nagpur gaan, want we hebben geen toestemming en dus hoe minder mensen het weten hoe beter.

's Avonds heb ik nog gezellig met Aditi zitten kletsen. Ook heb ik nog lekker even geskyped. Verder maar op tijd naar bed. Want ik was echt moe. Afgelopen nacht was ik pas om half 6 's ochtends in slaap gevallen... En morgen vertrekken we op tijd richting Nagpur, dus dat wordt weer een keer op tijd op staan. Niet heel vroeg hoor, rond half 8. Maar ik sta hier dagelijks rond kwart over 9 op, dus dan is dat toch wel vroeg :P


09 December 2014
Dag 61: Als voortvluchtige naar Nagpur

Vandaag was het dan zover. Vandaag zou ik het hostel voor een dagje ontvluchten. De taxi zou om 9 uur vertrekken en van te voren zouden we nog iets gaan eten bij ICH. Dus ik stond netjes om kwart voor 8 op en rond kwart over 8 was ik klaar om te gaan. Helaas was ik een beetje vergeten dat het India was en ik dus makkelijk nog een half uur in bed had kunnen liggen. Want uiteindelijk liepen we rond 9 uur richting ICH voor ontbijt (een lekkere cheese sandwich). De taxi was er ook nog niet. Toen we het hostel uitliepen stond de warden daar en die was toch wat wantrouwig. Dus we moesten een application form inleveren. Ik en Lolia daar achteraan gegaan en samen een application form geschreven. Maar deze was niet goed genoeg, ik moest er ook nog een persoonlijk schrijven. Er gingen er nog meer mee naar Nagpur en daartegen hadden ze niet goed gezegd dat ze niet mochten zeggen dat ze naar Nagpur gingen. Dus dat was nog even heel wat oplossen. Uiteindelijk was het zo dat zij aan het begin van de campus dan in de taxi zouden stappen en op de terugweg dan daar ook weer uitstapte zodat we niet tegelijk terugkwamen. Want hun gingen naar Nagpur en wij gingen naar Wardha. De warden had wel door dat er iets niet klopte en tegen Aditi, Lolia en Shreya werd ook nog gezegd dat ze me niet mochten meenemen buiten Wardha. Maar we gingen natuurlijk toch.

Dus na de formulieren te hebben ingeleverd en alles zo goed mogelijk gecoverd te hebben zijn we in de taxi gestapt. Ik zat in de kofferbak met Aditi en Shreya, waar ze 2 extra bankjes in hadden gezet. Bij de ingang van de campus stapte de andere 3 meisjes in en toen konden we met 7en op weg naar Nagpur. In de auto werd gezellig muziek op gezet en iedereen zat gezellig mee te zingen en te dansen. Dus dat begon al goed. Ik voelde me een voortvluchtige die ontsnapt was uit het hostel en het voelde goed :D

Na zo'n 2 uur rijden kwamen we bij het winkelcentrum aan. Als eerste gingen we eten, want we hadden allemaal heel veel honger. We zijn naar Bangers gegaan, ook een soort KFC, waar ik een kipburger opheb. Daarna begon het winkelen. Mijn missie vandaag was een oranje en een paarse kurti voor carnaval, een weekendtas om mee te kunnen reizen i.p.v. mijn huge koffer (die ook beetje kapot is en dus 2 weken reizen niet echt vol zou houden) en leuke slippers. In de eerste winkel had ik de paarse kurti gevonden. Toen ik die aandeed wist ik meteen dat ik die wilde hebben, hij was echt super mooi. De rest vond ik pas in de laatste winkel waar we heen gingen. In het midden van de dag had ik een beetje een dipje. Ik heb best veel kleren aangepast, maar de meeste stonden me niet, wat ik best wel balen vond. Ook was ik ontzettend moe en had ik wat heimwee naar huis. Geen idee waarom.. Aditi, Lolia en Shreya waren aan het shoppen voor make-up en ik ga echt niet zoveel geld daaraan uitgeven (want ook hier hebben ze hele dure merken) dus toen zat ik daar maar een beetje te wachten. Maar de laatste winkel was weer heel leuk. Hier had ik 2 leuke oranje kurti's aangehad, maar nu moest ik kiezen welke ik mee zou nemen. Dat was best lastig, maar uiteindelijk heb ik met hulp van Lolia er eentje uitgekozen.
Daarna gingen we op zoek naar een weekendtas. Ze hadden er best veel. We hadden een niet zo'n grote gevonden voor 1540 rs. Maar ik wilde toch nog even verder kijken. Toen had ik een hele grote die goedkoper was, maar die was toch wel erg groot. En toen kwam de verkoper met een mooi formaat aanzetten die het goedkoopste was van allemaal, 1000 rs. Toen was die keuze natuurlijk snel gemaakt. Het is een lelijke kleur, maar wat maakt dat uit. Hij moet 2 weken reizen volhouden en dan is het goed!

Daarna was het tijd om terug te gaan, want we moesten wel op tijd weer in het hostel zijn. Dus helaas heb ik geen mooie slippers kunnen vinden. Misschien een andere keer. Onderweg naar huis zijn we nog gestopt bij domino's pizza. Hier was ik heel blij mee. Ze waren er speciaal voor mij gestopt, want ik wou heel graag een keer pizza eten. En ik heb ervan genoten. Het was een heel erg lekkere met ook kaas in de bodem. Ook kreeg ik er een butterscotch pudding dingetje bij en ook die was erg lekker. Daarna weer verder naar het hostel.

We waren weer op tijd in het hostel. Rond half 9. Eerst gingen de 3 andere naar binnen, dus stonden wij nog even buiten bij de taxi te wachten. Daarna konden wij naar binnen. Even langs de warden om te melden dat we terug waren en toen door naar binnen. Daar nog even in Aditi's kamer gezeten om elkaar onze aankopen te laten zien en daarna terug naar mijn eigen kamer. Na de attendence heb ik niet meer zoveel gedaan. Op tijd naar bed, want ook vannacht had ik alweer slecht geslapen. Was heel vaak wakker geworden. Maar het lijkt erop dat we ermee weg zijn gekomen. En zoals ons mam zei: wat kunnen ze doen, je huisarrest geven ;)


10 December 2014
Dag 62: Positieve mail

Vandaag weer geen baby's. 's Ochtends met Monika wat gekletst en een beetje papierwerk gedaan. Na de lunch nog meer papierwerk, maar niet heel veel; deze keer zat ik er maar weer een beetje bij. Wel bleven ze vandaag zeggen dat ik zo slim was... Omdat ik alles had onthouden wat ze me verteld hadden en ik dus alles goed deed. Maar wat ze me laten doen is zo ontzettend simpel dat iedereen dat kan. Ook was Mohit aan het zeggen dat ik maar in India moest blijven omdat India mij nodig had. Ik moest maar gewoon op de NICU blijven en niet naar Community Medicine gaan. Het kwam erop neer dat hij vanaf volgende week weer zijn eigen werk moet gaan doen, want dit is mijn laatste week kindergeneeskunde, en daar had ie denk ik niet zoveel zin in. Maar net of hij mij kan ompraten, ik heb genoeg van zijn praatjes. Hij gaat zelf maar weer een keer iets doen!

Maar ik had dus een mail terug van iemand van Community Medicine waarin ze zeiden dat ik maandag daar mag beginnen en dat het geen probleem is dat er 2 weken vakantie tussenin zit. Dus deze week nog kindergeneeskunde en dan iets anders. Daar ben ik heel erg blij mee.

's Avonds ben ik met Aditi, Lolia en Shreya bij ICH gaan eten. Daarna nog wat sudoku gedaan en nog even geskyped met ons mam. En dat was het eigenlijk wel weer.


11 December 2014
Dag 63: papierwerk

Vanochtend moest ik eerst de new paper file bijwerken. Er was vandaag nog een intern en die moest ik leren hoe dat dat moest en dan moest hij mij helpen. Maar volgens mij wou de intern niet veel van mij aannemen. Ik vond hem ook helemaal niet aardig en ik had het idee dat alles wat ik zei in twijfel werd genomen door hem. Dus toen heb ik de moed maar opgegeven en ben ik aan mijn volgende taak begonnen. Mohit had mij gisteren uitgelegd hoe je patiënten terug kon vinden op de computer die al ontslagen waren. En het birth register liep achter, er miste een paar namen en dus was aan mij nu de taak om al die patiënten terug te vinden en het birth register compleet te maken... Daarna moest ik daar mee stoppen van Mohit (kon ik vanmiddag afmaken) en ook nog allerlei ontslagbrieven maken terwijl hij weer niet zoveel zat te doen. Ik heb het helemaal gehad met die vent. Maar nog maar 2 dagen na vandaag, dan ben ik er vanaf. Dan kan hij zijn eigen werk weer gaan doen en kan hij mij niet meer als slaaf gebruiken. Misschien dat ik zaterdag wel gewoon ook niet meer ga!

Na de lunch was er weer niet veel te doen. Ik heb voor Monika nog statussen zitten schrijven. Toen ging de zoemer voor de verloskamers, maar toen ik daar aankwam moest werk meteen iets in het Indisch gezegd en wat ik eruit begreep was dat Monika gebeld moest worden. En inderdaad, binnen 5 min kwam Monika binnenlopen. Het was een bemoeilijkte bevalling en dus hadden ze geen vertrouwen in mij, wat logisch is. Maar gelukkig ging het allemaal goed met de baby en hoefde er niks spannends te gebeuren. Ik de formulieren ingevuld en alles mee naar de NICU genomen terwijl Monika al weer voor iets anders was weggeroepen. Daarna heb ik nog even op de NICU gezeten voordat ik door Mohit naar het hostel werd gestuurd, want het was nu te druk om mij iets te leren. Hij had vanochtend (en gisterenmiddag ook al) gezegd dat ik ging leren bloed afnemen bij baby's vandaag en dat hij me alles over de echo van het hart bij baby's ging leren. Maar ik had me hier al niet op voorbereid, want ik weet voort hoe het zit met zijn praatjes. En inderdaad was dit niet doorgegaan.

In het hostel heb ik film gekeken. Heel ouderwets belle en het beest, haha. Verder de rest van de avond niet meer zoveel interessants gedaan.


12 December 2014
Dag 64: Laatste dag bij de babytjes

Vannacht had ik echt super slecht geslapen, nog slechter dan anders. Dus ik was weer eg moe. Vanochtend was er eigenlijk niets te doen voor mij. Ik heb 2 ontslagbrieven geschreven en verder maar een beetje voor me uit zitten staren. Gelukkig ging de zoemer en kon ik op mijn laatste dag nog een babytje opvangen (ik had geen zin om morgen nog een dag papierwerk te doen en ik hoop dat ik Aditi en Lolia meekrijg naar Wardha). Gelukkig was ook alles goed met het babytje en kon ik het dus helemaal zelf deze keer. Niet dat de PG's van de gyn zoveel vertrouwen in mij hadden. Het eerste wat ze aan mij vroegen was wat ik was. Toen ze hoorde dat ik een intern was, was de 2e vraag of Monika ook kwam. Daarna bleven ze nog de hele tijd op mijn vingers kijken en vragen stellen of het allemaal wel goed ging met de baby. Gelukkig had ik wel vertrouwen in mezelf, ik had al vaker babytjes opgevangen en ik had ook baby's opgevangen die niet zo goed gingen; dus ik wist wanneer ik aan de bel moest trekken en dat was deze keer zeker niet het geval. Dus ook al waren ze ontzettend aan het twijfelen liet ik me niet (helemaal) van stuk brengen en heb ik gewoon het babytje onderzocht en alles gedaan wat ik moest doen. Daarna ging ik de formulieren invullen. Ook daarbij werd er weer op mijn vingers meegekeken en liepen ze op de zaken vooruit en zo. Maar ik op mijn gemak de formulieren in gevuld en ze toen vertelt wat ze wilde weten. Toen was het allemaal goed en kon ik gaan.

Toen ik terug kwam op de NICU was het al tijd voor lunchpauze. Dus ik naar het hostel gegaan om te eten. Toen ik weer terug kwam op de NICU was er nog steeds niet zoveel te doen voor mij. Heb weer een beetje naar de muur gestaard. Ik had vanochtend al wel een beetje gezegd dat vandaag mijn laatste dag was, dus dat wist nu ook iedereen. Ik heb in de middag eigenlijk niks meer gedaan behalve wat voor me uit staren. Toen aan het einde van de dag nam Mohit mij nog mee voor een rondje langs de baby's. Toen heb ik ook even meteen gevraagd of er toevallig nog een baby was waar ik mee op de foto kon; want ik heb 5 weken baby's op staan vangen en ervoor staan zorgen en ik stond er met geen een op de foto. En ze zijn allemaal zo schattig. Dat was mogelijk en dus heb ik nu een leuke foto van mij met een super schattige kleine baby. Daarna ook nog met Mohit en Monika op de foto gegaan, leuk als herinnering.

Ik had daar op de koelkast een van mijn Nederlandse souveniertjes opgehangen. Een magneet koe in delfts blauw. Dit vonden ze allemaal heel erg grappig. Dit had ik als bedankje gegeven en zodat ze me niet zouden vergeten ;) Maar dat gingen ze toch niet doen. ik had veel geleerd en ik was een heel goede en slimme intern geweest en ze vonden het allemaal jammer dat ik wegging. Als ik tijd overhad dan moest ik maar terugkomen om te leren.

's Avonds ben ik met Aditi gaan eten bij ICH. Gisteren had Aditi ook een maiskolf ergens gekocht en die wou ik vandaag ook wel een. Dus gingen we ook nog even naar de winkeltjes waar ik aan zo'n kraampje langs de straat een lekkere maiskolf heb gekocht. Hij was echt super lekker. Dat ga ik zeker vaker doen! Verder heb ik nog geskyped en toen nog wat spelletjes gedaan. Daarna ben ik gaan slapen in de hoop dat het vannacht wat beter gaat...